محمّد بن فضیل میگوید: از امام رضا(علیه السلام) معنای آیه زیر را پرسیدم: قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ؛(1) بگو به فضل و رحمت خداست که [مۆمنان] باید شاد شوند و این از هر چه گرد مىآورند، بهتر است.»حضرت فرمود: به دوستی پیامبر و خاندان او باید شادمان باشند که آن بهتر است از دنیایی که آنها جمع کنند.»(2) همچنین فرمود: که جدّم رسول خدا فرموده است: هر کس دوست میدارد به دین من دست یازیده، پس از من بر کشتی نجات سوار بشود، باید که به حضرت علی(علیه السلام) اقتدا کند و با دشمنش، دشمنی نماید و با دوست او، پیوند دوستانه برقرار کند، زیرا که او وصیّ من و جانشینم بر امّتم در زندگانیام و پس از وفاتم است و اوست امیر (امام) هر مسلمان و امیر هر مۆمن بعد از من، گفتهاش گفته من و امرش، امر من و نهی او، نهی من است و پیرو او، پیرو من و یاری کنندهاش، یاور من و خوار کنندهاش، خوار کننده من است.»
ادامه مطلب
درباره این سایت